Rósa Skarphéðinsdóttir

Heilbrygðiskerfi í molum

Það sem virðist liggja þungt á okkur ,sú staða sem komin er í heibrigðiþjónustunni .

Við sem þurfum að nota þjónustu sjúkrahúsa ,lækna og hjúkrunaúrræði fyrir eldra fólk ,sem þarf að komast inn á hjúkrunaheimili .

Hvar eru ölll stóru loforðin ,sem voru látin falla fyrir síðutu kostningar,um að koma heilbrigðiskerfinu á rétta leið ,setja peninga í tæki og aðra starfsemi.

Síðustu fréttir eru að núna á dögonum voru öll stóru tækkin á röntgen deild lanspítalanum biluð í einu ,og tölfukerfið óvirkt eða lélegt.og þar af leiðandi erfiðari og seinlegri öll samskipti milli deilda.

Færir Læknar að yfirgefa landið og allt undirmannað .

Spurning hvenær það fólk gefst upp sem efti, er.

Ég skora á alla þá sem eiga von á skattalækkun að skrifa undir að þeir gefi þessar fáu krónur eftir til þess að það verði láti ganga til Landspílans .

Ég hef verið nokkuð mikið niður á Borgarspítala undafarna daga ,þar sem er mikið veikt fólk,en húkrunafólkið,læknarnir og allir sem þar koma að eru svo yndislegir og allir að gera sitt besta við erfiðar aðstæður.

Ég vil skora á fammámenn þjóðarinnar að endurskoð forgangsröðun á fjálögum og nýta frekar þá skattpeninga sem hægt er frá þeim sem hafa af nógu að taka og láta það ekki spyrjast að Sjúkrhúsin verði óstarfhæf vega fjárkorts .

það eru til nógir peningar í landinu en það á að sækja þá á rétta staði,en ekki í vasa sjúkklinga og þeirra sem eru búnir að skila sínu ævistarfi og greiða sinn skatt til samféllagsins ,á sínum langa starfsferli.

Mænuveikin

''Eg var aðeins 2ja ár þegar ég veiktist af mænuveiki og lamaðist upp í mitti.

Ég var í tæpt á á Landkoti,og það var búið að segja að ég myndi ekki fá máttí fæturnar

aftur, en svo skeði eitthvvað .það fór að ganga til baka og ég náði mér bara ágætleg .,en þegar ég fór að eldast ,þá hefu ég verið mikið að versna í bæði fótonum og öllum líkamanum.

Mér þætti gaman að komast í samband við fleiri sem fengu lömunaveikina ,og ef Sigrún Hjartardóttir sér þettað þá væri gaman að komast í samband við hana og aðra sem hafa áhuga.Ég er með netf. rosaskarp@gmail.com kveðja Rósa

	Vinna að því að útrýma mænusótt
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

dagurinn í dag og næstu dagar

Þettað er kanski skrítin fyrirsögn á bloggi,

En þettað er sú spurning ssem brennur ´a vörum

flestra eldriborgara og öryrkja í dag eftir nýasta út spil frá Pétri Blöndal. Í hans augum eru þessir hópar baggi á þjóðinni ,og á ekki neitt gott skilið.Mig minnir að fyrir nokkrum árum þá hafði hann þau orð um þessa þjóðfélagsþegna ,að þeir hefðu ekkert við bætur að gera ,þeir færu bara beint í ríkið og eiddu því þar eða á börum borgarinna.Má vera að orðalagið hafi ekki verið nákvæmlega svona .en þettað var það sem hann áti við. 'eg hefði gaman að sjá hann og heilbrygðisog félagsmála ráðherra lifa á innan við 200.000 á mánuði.Vonandi ber þessari stjórn gæfa til að leysa úr öllum þeim vandamálum og klúðri ,ég tala nú ekki um stóru loforðin sem áttu að stór breyta kjörum lífeyrisþega,strax í sumar.

En annað mál. Ég heyrði í útvarpinu um daginn ,að verið var að ræða um Mænuveiki og við tal við konu sem hafði fengið hana 1955,og var að óska eftir þeim sem hefðu veikst af mænuveikinni að láta vita af sér, en ég fekk mænuveikina 1944.Mig minnir hún heita Sigún.Ef svo vildi til að einhver vissi eitthvað meira um þennan þátt og þessa konu,þá væri gott að frétta af því,rosa42

Lífið er svo ótrúlegt

Sem betur fer þá vitum við ekki hvað lífið ber í skauti sér.Það eina sem við vitum um framtíðina að við munum deyja í fyllingu tímans.En hversu ósanngjarnt sem okkur finnst ,þegar fólk fer í blóma lífsins og við stöndum eftir og eigum erfitt með að sætta okkur við það. 'i gær var ég við útför frænku minnar sem var aðeins 48.ára þegar hún kvaddi þetttað líf .Hún átti 4.dætur þar af eina bara 8.ára en hinar uppkomnar og átti hún4.barnabörn. Foreldrar og systkini og börnin hennar eru efttir og spurja örugglega margra spurninga .sem aldrei fást svör við. 'EG er akki ekki ókunnnug þessu ferl ,þar sem ég hef gengið í gegnum ýmslegt, sem ég læt liggja milli hluta að svo stöddu, en síðasta var að seinni maðurin minn lést eftiir erfið veikindi í nokkur ár þann 12. maí s.l ,en það er ekki hægt að líkja því saman og þegar ungt fólk fer löngu fyrir aldur fram.Mér finnst eins og í mínu tilfelli að þá sé það líkn með þraut þegar fólk fær að fara,þegar ekkert er framundan.En maður er samt aldrei tilbúinn þegar kallið kemur .og það hefur áhrif á mann þegar síðan koma svona áföll .En einhvern tíman heyrði ég að það væri ekki lagt meira á eina manneskju ,en hún þolir.'Eg vil senda systir minni í Keflavík og fjölskyldunni allri innilegar samúðarkveðjur og hugurinn er hjá ykkur. Krósa

Skóli lífsins

'Ég kalla þessa færslu hér í dag Skóla Lífsins,og það eru margar ástæður fyrir því.

En ég er ein af þeim örugglega fjölmörgu sem hafa ekki aðra menntun ,en úr skóla lífsins,

en það er ekki auðveldara en annað nám eins og t.d. menntaskóli og háskólanám ,en ekki metið til jafns við það hvorki til launa né verðleika. Mín lífsreynsla einkennist af miklum áföllum í lífinu, og ekki bara í minni kynslóð heldur einnig kynslóðarinnar á undan þ.e. foreldra og tengdafjölskyldna minna.

Sá aðbúnaður sem okkur lífeyrisþegum er búinn er til háborinnar skammar fyrir þær ríkistjórnir sem hafa verið við völd s.l. áratugi. en hvernig á annað að vera þegar það fólk sem er við völd ,þekkir ekki,eða vill ekki vita af stöðu fjölda lífeyrisþega,sem lifa langt undir framfærslu mörkum.

Hvernig er hægt að ættlast til að manneskja sem er orðin ein í heimili lifi á tekjum fráTryggingarstofnun ,sem eru innan við 150.000 á mánuð +50 þúsund í lífeyrisjóð . Húsnæðiskostnaður er að nálgast 120.000 í Búseturéttaríbúð. Lyf og læknisheimsóknir rokið upp úr öllu valdi þarf að vera í sjúkraþjálfun stóran hluta úr ári og svona má lengi telja. það er ekki gert ráð fyrir neinu tónstundarstarfi ,því það er ekki í boð í þessari stöðu.Hvað þá þegar þú missir maka þinn ,þá fyrst reynir á og þú verður að standa þig .Það er varla fyrir meðal jón að koma fólki sínu í gröfina og það setur heldur betur stórt strik í reikninginn,sem síðan verður að brúa.Ég er akki að kvarta mín vegna ,heldu fyrir allan þann fjölda sem er í þessari stöðu.því þeir eru ekki fáir. Það er ekki furða ,þó það sé byrjað að leiðrétta kjör þeirra sem best standa í þjóðfélaginu og hækka ekki hjá þeim sem eru með lægstu framfærsluna hjá Tryggingastofnun ,því þær breytingar sem er verið að gera núna koma þeim til hjápar ,nema þeir séu á vinnumarkaði.Ég vil skora á Ríkistjórnina að endurskoða þessi mál.Njótið sumarsins með bros á vör.það byrtir upp um síðir.Krosa.