Mænuveikin

   ''Eg  var aðeins 2ja ár þegar ég veiktist af mænuveiki og lamaðist  upp í mitti.

 Ég var í tæpt á á Landkoti,og það var búið að segja að ég myndi ekki fá máttí fæturnar

aftur, en svo skeði eitthvvað .það fór að ganga til baka og  ég náði mér bara ágætleg .,en þegar ég fór að eldast ,þá hefu ég verið mikið að versna í bæði fótonum og öllum líkamanum.

Mér þætti gaman að komast í samband við  fleiri sem fengu  lömunaveikina  ,og ef Sigrún Hjartardóttir sér þettað  þá væri gaman að komast í samband við hana og aðra sem hafa áhuga.Ég er með netf. [e-mail]  kveðja  Rósa

Vinna að því að útrýma mænusótt

Lífið er svo ótrúlegt

 

 Sem betur fer þá vitum við ekki hvað lífið ber í skauti sér.Það eina sem við vitum um framtíðina að við munum deyja í fyllingu tímans.En hversu ósanngjarnt sem okkur finnst ,þegar fólk fer í blóma lífsins og við stöndum eftir og eigum erfitt með að sætta okkur við það.  'i gær var ég við útför frænku minnar sem var aðeins 48.ára þegar hún kvaddi þetttað líf .Hún átti 4.dætur þar  af eina bara 8.ára en hinar uppkomnar og átti hún4.barnabörn. Foreldrar og systkini og börnin hennar eru efttir og spurja örugglega margra spurninga .sem aldrei fást svör við.  'EG er akki ekki  ókunnnug þessu ferl ,þar sem ég hef gengið í gegnum ýmslegt, sem ég læt liggja milli hluta  að svo stöddu, en síðasta var að seinni maðurin minn lést eftiir erfið veikindi í nokkur ár þann 12. maí s.l ,en það er ekki hægt að líkja því saman og þegar ungt fólk fer löngu fyrir aldur fram.Mér finnst eins og í mínu tilfelli  að þá sé það líkn með þraut þegar fólk fær að fara,þegar ekkert er framundan.En maður er samt aldrei tilbúinn þegar kallið kemur .og það hefur áhrif á mann þegar síðan koma svona áföll .En einhvern tíman heyrði ég að það væri ekki lagt meira á eina manneskju ,en hún þolir.'Eg vil senda systir minni í Keflavík og fjölskyldunni allri innilegar samúðarkveðjur og hugurinn er hjá ykkur. Krósa